Сепак, колку и да настојуваат луѓето да го напуштат метрото побрзо, без него не можат да живеат луѓето во Париз, секој ден или секоја недела, по еднаш или повеќе пати патуваат низ неговите галерии и ходници за да дојдат дома, да појдат кај пријател или да одат на прошетка...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Винстон не можеше да биде сигурен - дури и по средбата на нивните погледи тоа утро беше невозможно да биде сигурен - дали О'Брајан е пријател или непријател.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Старото чувство, дека во суштина и не е важно дали О'Брајан е пријател или непријател, му се врати.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„ Се сеќаваш ли дека на едно место во твојот дневник напиша“, рече тој, „ дека не е важно дали јас сум пријател или непријател, затоа што сум барем човек кој те разбира и со кој може да се разговара ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Секогаш кога ќе шетаа, ја држеше Марија под рака, стискајќи ја цврсто кон себе, како да се плаши некој да не му ја грабне, давајќи им до знание на сите што ја гледаа дека тој не е некој нејзин пријател или роднина, ами маж.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Жена му го криеше пијалокот, но тој одеше по пријатели или во продавницата во селото и пиеше.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Другиот, човек на кого немал прилика да му погледне в очи и да го прими како пријател или да го заборави доколку не го намрази, веќе и не се држи за својот несреќен носач. Олабавен е и не се согласува.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Доаѓаа некои роднини, познати и непознати, пријатели или непријатели од секаде на минување и раскажуваа различни прикаски за нејзините тројца браќа.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
На италијанските вдовици од Фајер Ајленд ќе можеше да се гледа како на пародија на таа конвенционална женска улога и на моќниот перформативен идентитет на италијанското вдовство – како на чисто пародирање на високоморалната драма на семејните вредности, родовата подреденост и сентименталната сериозност на стрејт-општеството – да не беше тука фактот дека сите италијански вдовици во Пајнс беа мажи кои поради сидата самите загубиле љубовници, пријатели или припадници на својата локална заедница.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Околу масата стоеја наредени столчиња, на средето од собата се наоѓаше црниот стол на кој седеа обвинетите, а крај ѕидиштата миндери за мезличарите и други пријатели или службени лица.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Својата колебливост ја пренесува на оние што се најблиску до него, не одбирајќи дали му се пријатели или не – зборуваше старецот. – На тој начин ја проверува својата сигурност пред другите, не водејќи сметка како тоа ќе влијае на нив, затоа ти велам, дека е штетен.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Некогаш остануваше да спие по селата кај некои пријатели или во градот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)