До прозорецот имаше мала масичка со две едноставни столчиња, на кои ногарките благо се превиткуваа во форма на Ѕ и со тоа, веројатно, се трудеа да постигнат граѓанска елеганција, достојна за една млада дама.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Покрај прозорецот имаше една маса за карти на која тој и старецот можеа да разговараат, без да бидат прислушкувани.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Го видов, верно беше мал по своите димензии, но вакви мали прозорци има и во други градови и места во светот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)