прозорец (имн.) - до (предл.)

Ги стискав забите и пак чекорев, од гобленот до печката, од прозорецот до долапот.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ги стискав забите и пак чекорев, од гобленот до печката, од прозорецот до долапот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
„Облачно претпладне во јули. Вкус на пепелта лета низ воздухот; - мирис на дрво што се поти на огништето, - натопени цвеќиња, - опустошени шеталишта, - зошто веќе да не дојдат играчките и темјанот? “, ќе наслика Рембо во неговите „Изреки“ и ќе продолжи: „сум оптегнал јажиња од камбанарија до камбанарија; венци од прозорец до прозорец; Златни синџири од ѕвезда до ѕвезда, и играм“.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Окната на прозорците беа чисти, со перденца, од вратата до огништето беше послана черга, врз ковчегот под прозорецот до огништето весело шарена памучна покривка.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Од прозорецот до брегот долу, како што мисли Едип, е потребна ортома сто лакти долга. Уговорено е со луѓето што ќе се прави.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)