Но, не беше тоа страв од проклетството на претците: со последниот свој здив пашата веруваше дека алах нема да казни никого, кој згрешил поради љубов!
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тоа е уште еден доказ за моќта и проклетството на судбината.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Оди и живеј со дамки на челото, со проклетството на бога и народот!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
„Тој целиот живот го помина со амалскиот самар на грбот, со амалската ортома околу половината, со проклетството на Атлас и на Сизиф, да ја крепи и пренесува земјината топка.“
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Магијата на расказот остана да ја протолкувате вие, притоа внимавајќи да нè ве погоди проклетството на зборовите, збиени како револверски зрна во отворот на срцевата цевка.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Потоа ќе те сретне вториот сосед и ќе те праша дали со тебе долетуваат или сами од себе се појавуваат од земја камените глави од Месопотамија, глинените садови од долината на Нил, бронзениот лик на Ацтечкиот крал, амфората во која се криел синиот тамарис на Сафо, мермерната плоча од Анталија, црвената грутка од Долината на монасите од Кападокија, молитвениот камен од Радика во кој и сега коленичат Богомилите, црниот камен од вулканот на Санторини, или шарата со проклетствата на Перун од Ел Тепе?
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Една морничава волча осаменост, едно здружено проклетство на гладот, една погана стрвна заснованост околу, со која го изврзуваа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Кога се моли во ќелијата, се моли да престане и проклетството на оваа негова интернација, но и тој грозен сон.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Цви Корец не сонува веќе. Кога спие гледа само црно.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Проклетството на погледите што го следат од прикрајоците, гласот на ветрот што сенишно свири низ празните маала кое насекаде го следи...
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
„Можеби”, си рече, „зашто идејата на пеколот постои секаде освен во јудаизмот”, иако и стварноста, не само апокалиптичниот сон го враќаше на идејата на пеколот. „Можеби пеколот е еден голем карцер во кој се останува до крајот на животот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Овде на бреговите на Езерото запираа проклетствата на балканскиот физички и ментален релјеф.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Моливот ми стануваше клуч, а белата хартија брава.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Кој го фрли проклетството на молкот?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Тој јасно страхуваше дека не е далеку денот кога и козите ќе бидат невино замешани на проклетствата на „класната борба”.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мајка му велеше на упорниот брат дека ние ќе си останеме без целосно семејно стебло поради проклетството на границите.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Клементина коментирала: „Па тоа е балкански Вавилон!“ Мајка не знаела тогаш за вавилонското проклетство на јазиците.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)