Упорно настојувам да се убедам дека еден од петте големи прсти е неподвижен.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Една лута полска габа на прсти е, ѕвезди граба - па ноќ паѓа.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Затоа ќе ми кажеш кое од твоите прстиња е најнемирно.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)