прст (имн.) - може (гл.)

Паметам само дека помислив оти тоа тресење на прстите може да биде обид да се омеѓи просторот на сигурноста во моментите кога загрозувањето на таа сигурност станува очигледно.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Со грчење на ножните прсти можев да ги придвижам неговите нозе, а секогаш кога тоа ќе кимнеше со главата, јас неодоливо посакував да скокнам.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
На прсти можам да ги избројам книгите што досега ми се допаднале од почеток до крај.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Лично јас, признавам со срам, спаѓам во тие што на прсти можат да ги избројат книгите од т.н. убава литература (всушност, вистинската!) што сум ги купила во последните седум-осум години.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
И сè нив би ги читала.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)