- Не, чичко, сите мои прстиња се мирни, - вели тој. – Не давам ниту едно да ми боцнете.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
- Па нели си ти храбар, Зоки? - Јас сум храбар, чичко, но моите прстиња се добри. Не сакам да ми ги накажувате.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Со прстите еве, и те милувам. Еј, прстите се патниците кои никогаш нема да се преморат додека патуваат по нашите тела.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)