Си го беше зела малкуто накит што го имаше, златниот прстен со алемкамен, наследен од мајка си, којшто минал низ прстите на повеќе генерации.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Потоа, токму како што посакував, го извади оној нејзин сребрен прстен со голем зеленикав камен од показалецот и го стави мојот.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ја отвори едната дланка и ми подаде сребрен прстен со голем зелен камен.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ја вртеше дланката на сите страни и не престануваше да се одушевува.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Никогаш порано не бев го видел толку искривен и шашлив од грижи.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)