Плоштадот, прашливо плато изгубено меѓу сивите небодери, делуваше пусто. – Ете, го губам возот – си се потсмевна – а во оваа пустелија нема ни глас, ни трага од било каква продавница.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
„Во оваа пустелија нема време, има само Засекогаш.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)