Оттаму маргиналноста станува начин за развивање сопствен идентитет, начин да се стане едно а не само друго на едното: „(...) просторот помеѓу нештата е простор во кој нештата се растураат, простор настрана и наоколу којшто е простор на субверзија и распаѓање, рабовите на лимитите на секој идентитет.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Понекогаш тоа може да е прашање на избор (пр. дисидентот, бунтовникот).
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)