рака (имн.) - нема (гл.)

На рацете нема да залулам внуче, а ете, каде ме остави, каде?!
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Толе си зашета сега од село в село, но со одредена цел. Не мислеше само на фаќање бегови и што поголеми пљачки, ами од арамија се претвори во одличен агитатор.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ај ми со здравје и носи му здраво живо на мудурот да си и бере парталите, оти ошче еднаш ако ми падне в раце нема да му a остава кожата здрава.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Животот е толку семоќен, помисли, оваа рака нема да може да го подрие, и си ја погледна својата десна рака.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Во рацете нема ништо.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Се колнам, во се што ми е мило и свето, овие раце нема да допрат ничие друго тело.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Чекањето се оддолжи. Рада беше изненадена и од тоа што на нејзината рака немаше алка.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Своето корито ќе го прошири толку многу што ни човечката рака нема да може да го собере.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Кога ја врати назад на масата, забележав дека на неговите раце немаше ниту саѓи, ниту траги од јаглен.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во рацете немаше ништо. Тие му беа слободни.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Со таквите крпчиња ни рацете нема да можеш да си ги избришеш.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Наведувам нејзини зборови. А што стои зад нив оди и одгатнувај!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Железничарот веќе беше во пензија: во рацете немаше мижливо фенерче, на нозете немаше тврди чевли.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Се надевам дека раката нема да ме издаде и дека ќе бидам прецизен како некогаш кога бев млад.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
А притоа знаев, или бев со впечаток дека неговите прсти на рацете немаат нокти.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Всушност можеби само за да ме збуни а можеби и да ме исплаши повеќе пати ми имаше спомнато дека во текот на последната војна, службите на окупаторот, слични на неговата служба, ја практикувале специјалноста да им ги корнат ноктите на затворениците кои ќе се определиле за молчењето како начин на однесување при испитувањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Да белким со тоа нешто што ќе го сторам јас, ќе го расипам овој адет.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Е, заошто не го бендисуаш ова место, бре татко? - го прашал момчето татка си.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Сполај богу, рацете нема да му се изеа(т), да.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
На рацете немаше ништо за затоплување, освен густите бразди од брчки кои набрано густо, една до друга, личеа на божевни нараквици.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)