Го виделе како вади ченкушка од голема стомна и пие ракија не криејќи се од другите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ракијата не само што им ги зажари образите и им ги светна очите, ами и им ги разврза јазиците и им удри во главите, па почнаа сѐ погласно и речиси едногласно да зборуваат, надвикувајќи се како да се на отворена сцена а, не во затворена просторија.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ракијата не стои мирно во човекот, како што стои во матерката.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Навистина на Мечкојадовата двоколка имало слама, кожи и веленца.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)