Истовремено, некои општествени практики што одат со виното ѝ се особени на француската култура и, иако во тие практики не учествуваат ниту повеќето Французи, да се биде Французин значи да се биде восприемчив за културните значења на пиењето вино, да се има каков-таков став кон практиката на консумирање и уважување на виното, макар било тоа и практика на целосна рамнодушност или отфрлање.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Другата теориска можност се разбира е солидарноста, но не знам како се стига до неа.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Едниот води во рамнодушност или дури во некоја форма на хетерофобија којашто денес си ја присобира силата ширум Европа.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Бевме во добата на невиноста, во која кога ни се упатени срамежлив поглед и затскриено искажан копнеж, тие предизвикуваат ерупции во нашата душа, под тенката и нежна телесна обвивка, доба кога душата и телото се сѐ уште поврзани во едно; добата на невиноста, кога возбудата не знае дека еден ден ќе се претвори во рамнодушност или во нагон за задоволување само на телесните потреби, а тогаш, дури и кога ќе успее во себе да вткае страст, нема да има ни способност ниту пак желба да го претвори мигот на уживањето во малечка вечност.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Во неделите не одев во домот на Рајнер, затоа што дома не знаев како да се оправдам, бидејќи тогаш библиотеката беше затворена за читателите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)