рамо (имн.) - му (зам.)

Тој беше облечен топло, а преку рамото му висеше двоцевката.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Никогаш не ми се допадна како целиот впечаток се расипа кога се тргна од шанкот, левото рамо му беше накривено под агол кој ниеден париски кројач не би можел да го прикрие.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Широките рамења му се спуштаат низ рацете, како да крева нешто од земјата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)