Тешко ранетите ги сместуваат во бараките, а потоа на стол.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тешко ранетите ги сместуваа во специјални кошници што беа пренесувани од бродот со помош на кранови.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
По кажувањето на аптекарот на Општинската болница каде што мртвите и ранетите ги носеле, и мртвите и ранетите ги фрлале еден преку друг во колички за ѓубре.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
И со истите коњи и мазги, во долга релица, за натамошно лекување, тешко ранетите ги префрлуваат во Албанија.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ранетите ги превезуваа до Шчечин, од тука со автобуси до болницата.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Полесно ранетите ги задржувавме, а потешко – ги праќавме во Елбасан, Тирана и Драч.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Најчесто немаше потреба човек да чита весници, зашто ранетите ги носеа од боиштата најновите вести.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)