Големиот руски режисер и модернист, Андреј Тарковски, за уметноста ќе рече дека е нераскинливо поврзана со прашањето за значењето на егзистенцијата на човекот во вечната потрага по апсолутната вистина.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Многупати сум бил сведок на челни луѓе (и на аспиранти за челна позиција) во театарот, како и на актери, режисери и други кои, благодарејќи на вроден недостаток, не можат да кажат кога жанрот е чист, а кога е меланж.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Додека другите ученици нашироко дискутираа за посетата на Ќеле Кула, за тоа колку било морбидно да се гради кула со човечки глави, за свирепото стрелање во Крагуевац, Рада и понатаму беше во својот филм како главен режисер и сценарист на нештата што ѝ се случија, на почетокот од патувањето.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)