Ги напнуваат деветте тешки порти со по девет резиња и катанци.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Се врати и на вратата од собата на Висара закова ново резе и стави нов катинар, а клучот го зеде со себе.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Боже, колку мачно чкрапаа резињата и колку долго се оѕвиваше мракот меѓу ѕидовите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Туркаше на вратата за да го скрши резето и да излезе.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Сигурно не му текнало да се исплаши, или кој знае како, брзо-брзо тој го отклучил катинарот, го тргнал резето и го кренал капакот...
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)