И бидејќи тие зборови ги нема во ниеден јазик и кај ниеден род човечки, и бидејќи немаат значење, тие се само редица од гласови, грозд, клас од букви.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Изгледа, Данте цапнал со лева нога во денот кога ѝ префрлил на Пиза дека е срам за родот човечки.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
- Јас сакам, ќе родам пак Господ ќе ни помогне, ќе видиш. – Невена го сакаше родот човечки.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
И така од век во век, од облак на облак.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)