сад (имн.) - веројатно (прил.)

Мислите и желбите им наликувале на врзани садови веројатно вградени во нивните сетила.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И седењето во застаклен сад веројатно претставува некоја работа".
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Работа. Какаја работа! Со билет купен за половина динар ќе влезеш внатре во колата и дури таму ќе откриеш дека луѓето не ги итересира изгледот на човекот паднат од месецот туку начинот на кој е создадена таа скривалка.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Па иако тие среќници (или несреќници) не можеле да ја објаснат оваа своја способност, сепак можеле да го наслутат постоењето на таквиот механизам!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)