свежина (имн.) - влегува (гл.)

Пријатна свежина влегува низ отворените прозорци и во автомобилот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
По извесно време, студенилото му премина во оган: гореше, се потеше, фрлаше сѐ од на себе, но ништо не помагаше; чувствуваше како повторно да се наоѓа во Сахара, во нејзината жештина што еднаш ја доживеа; во бунилото повторно му излезе Сахара пред очи и жената со која што тргна и која постојано му го отвораше прозорецот од џипот и му велеше: издржи, издржи уште малку, а низ отворените прозорци место свежина влегуваше уште поголема жештина.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Пријатна свежина влегува низ отворените прозорци и во автомобилот.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)