Да се рече дека сето тоа е подложно на деконструкција не значи потценување, негирање, оспорување или превозмогнување, остварување на критика на критиката (како што пишуваа критиките за Кантовата критика веднаш по нејзиното објавување), туку размислување за нејзините можности на друг начин, тргнувајќи од генеалогијата на судот, волјата, свеста или дејноста, од бинарната структура итн.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Но, како што ви реков, деконструкцијата постои, посебно деконструкциите.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дали и тоа ја доживеа проодноста на пролетта, се уште расцутена и росна во мојата свест или во моето срце?
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Сонцето можеби тагуваше по априлските мигови.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Можеби и не сме биле свесни за оние речиси постојани претрчувања на нашите размисли (во свеста или надвор од неа не бил сигурен).
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)