свет (имн.) - кој (зам.)

Излегува спокојно и раскошно го огрева светот кој се труди да го стокми својот план за денот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се насетуваше во дадени моменти и ситуации предизвикани од нашите силни емоции (на деца растурени по светот кои постојано и постојано се враќаат дома, а таму постојано некој фали, го нема, заминал или залудно го чекаат) дека не баш го планирале бракот, арно ама се случило!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Од нивната венчавка (регистрација) во Скопје, пред земјотресот во 1962 година, остана само споменот на две работи.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Прегрни го мојот презир кон светот кој само ја зголемува љубовта кон тебе.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Напред, значи, кон традицијата, сонувајќи светови кои никогаш не постоеле.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ако јас целиот свет го разбирам како случаен настан, тогаш со помош на компјутер можам да создавам алтернативни светови кои што имаат исто толку оправдание - или исто толку малку оправдание - за стварноста, како што го има таканаречениот даден свет. Margina #26-28 [1995] | okno.mk 89
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
За интересирањето на уметниците за материите кои предизвикуваат психоделични промени на свеста можеби најголема заслуга има Олдос Хаксли, кој вели: “...едно сончево мајско утро проголтав четири десетини од грам мескалин растворен во вода и седнав да ги чекам резултатите”, потајно надевајќи се дека ќе успее да ги посети световите кои на Блејк, Сведенборг (Swedenborg) или на Јохан Себастијан Бах им беа дом.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
За примитивниот човек, природата била исполнета со сили на кои тој, поради непознавање на причинско-последичните односи во светот кои го окружувале им придавал мистично значење.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
И заборави заборави сѐ за светот на страдалниците И за Племето на Великиот господар на светот кој истрча далеку пред својата младост и никогаш веќе себеси не се престигна
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Оттука извира светлината, распрнувајќи се во широк сноп кој се стеснува во своето сопствено прекршување, за да ја отслика стварноста на светот кој не опкружува – така зборуваше старецот, со восхит кон животот, со почит кон човечноста.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Таму каде што таа симбиоза може да се насети како далечно претчувство, таа не произлегува од формалната проткаеност на наративното со поетско и обратно, туку токму од непомирливата различност на тие два прозно-поетски света кои помеѓу себе разменуваат тајни знаци.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
ПОП ЈАНЧЕ: Та ти, ми се гледа, тефтерите ги водиш за светов кој што прави.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Му подарив нешто, за мене многу скапоцено. Му го подарив мојот свет. Свет кој беше недопрен. Затоа што многу го сакам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Сакајќи посликовито да го претставам тоа ги замислив тие четири точки на сегашниот свет кои стојат на една иста рамнина, а петтата ја ставив на врвот, чија сенка паѓа во центарот на тој четириаголник.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Киберпанкерите ја користат технологијата за да опстанат во светот кој не им нуди ништо друго; ја злоупотребуваат за да го излијат својот бес кон тој свет. Ова е многу „поживописен” и потенцијално деструктивен тип на вандализам отколку графитите или палењето на поштенски сандачиња.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
И затоа повторно го одложував своето пишување за судбината на Арафат за Палестина, за неговото враќање во Рамалах. Судирите на Фатах со Хамас. Продолжувањето на војната.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Потсетив дека Југославија во времето на Тито беше првата земја во светот кој ја призна Република Тунис на првиот нејзин претседател Хабиб Бургиба.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ни кажуваа дека Југославија беше меѓу четирите земји во светот кои произведуваа подморници, се разбира покрај авионите, тенковите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Како да не постоеја моите дипломатски мисии, моите пријателства ширум светот кои можеа да бидат од интерес за малата Република Македонија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
При секоја средба со палестинскиот водач не престанувам да си го поставувам прашањето: кој беше вистински и суштински овој човек што со својот човечки живот, лимитиран со време и моќ, да ја води својата, на моменти донкихотовска борба за создавање на независна Палестина, и кој си го беше жртвувал однапред животот за големата цел!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Судбината на Бургиба можеби сама по себе не би зазела посебно место во овие записи за минатите дипломатски години во Тунис и во Франција, доколку не се работеше за една од централните харизматични личности во светот кои на посебен начин го обележаа минатиот век, епохата на борбата на колонијализмот и неговиот пад.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој како да излегуваше од сите можни шеми и типологии на владетелите во светот кои дотогаш ги познавав.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тешко е да веруваш дека денес сум овде со срце и душа.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
На жена која измислува светови кои не постојат.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
ПРВ ДЕЛ Крајот на книгата и почетокот на писмото Сократ, оној кој не пишува.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Можеби трпеливото размислување и строгото испитување на она што сѐ уште про­визорно се нарекува писмо, далеку од тоа да останат од оваа страна на науката за писмото или пребрзано да ја “отпишат” од некој опскурантистички разлог, овозможувајќи ѝ, напротив, да го развие својот позитивитет колку што е можно повеќе, можеби тие се талкањето на една мисла верна и внимателна кон светот кој нескротливо доаѓа и кој се најавува во сегашнината, отаде затворањето на знаењето.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Светов кој не опкружува неповратно се променува, станува прагматичен и треба да сме добри математичари.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Искрено љубев, чиста, бистра голтка љубов која ги обзема нашите срца, нашите светови кои се сплотија во вечно сонце над нашите животи.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Те изгубив еднаш, ќе издржам да те изгубам уште еднаш, крајот не беше вчера, не е ни денес, никогаш нема ни да биде.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Личен триумф се индивидуалните (крајни) вредности кои со години толку нежно ги негуваме, нашиот поглед кон светот кој треба да биде исправен.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
И ги ширеше сите македонски науки за да узнае светот кои се Македонците!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Французите се меѓу ретките луѓе во светот кои имаат култ кон с.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Кога ќе сфатиме дека “со своето прифаќање или одбивање го расипуваме единството на нештата”, јасно се открива дека проблемот воопшто не е во светот кој нѐ опкружува (нештата во него се само она што се), туку во нашето секогаш смалено и лично обоено гледање кое нѐ изобличува и отуѓува од себе.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Би требало да почне да ги надгледува сите свои кружења, сите струјни кола на светот кои се сечат во неговите гени, нерви и мисли. Какво нечуено ропство.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Неговата примитивност прерасна во хиперболичност и нечовечност на еден свет кој ни измолкнува и кој во многу нешта го надминува сопственото морално, општествено или еколошко толкување. okno.mk | Margina #10 [1995] 61
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Можев да го набљудувам новиот свет со своето средно око, свет кој порано не можев да го видам.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)