секунда (имн.) - во (предл.)

Ништо помалку од тоа, секоја секунда во вечност претворете ја, позитивно мислите енергијата, насочувајте ги.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
Се зачуди и така остана неколку секунди во мислење.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тој беше само околу пет секунди во видното поле на Винстон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сепак, беше многу тешко да не се покаже моментално изненадување, зашто за две или три секунди во кои ѝ помагаше да стане, девојката му тутна нешто во раката.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но постоеше еден простор од една-две секунди во текот на кои изразот на неговите очи можеше веројатно да го издаде.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ако литературата е жив пергамент кој од секунда во секунда ја бележи хрониката на „светот на животот“, тогаш таа не може да има никаква обврска кон теориските барања.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Пред горливите проблеми на светот, литературата нема време за теориско ценкање со философијата. 90 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Неговиот стисок од секунда во секунда слабееше.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се чинеше дека птицата не е свесна за нејзината близина и продолжи да трепери пиејќи од чашката на цвеќето и, пред да го брцне клунот во друга чашка, паузира неколку секунди во воздухот.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Оној што го застрела мислеше дека оглувел, оти неколку секунди во ушите го слушаше само ехото на истрелот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Неговиот единствен истрел по експлозијата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Ова е многу подобар пристап кон мачосексуалните фрустрации отколку да речеме оној на Бора Чорба кој што ги става во социјално/моралистички контекст (Лутка са насловне стране која што нашиот Дарио ја арамиса ... за мала слика во новина, за секунда во ТВ-спот).
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Збир на секунди во кои не постоиш.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Величествените последни секунди во кои сѐ ќе биде возможно.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Културната организација на дејството во нашето општество им приредува на таквите изведувачи нешта што би можеле да се замислат како лирски мигови – мошне кратки, минливи мигови на пресудна напнатост, дел од секунда во кој сѐ неизвесно стои на тенка жица.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Токму во вакви пригоди се бара од играчите да се воздигнат, да ја покажат сета своја вештина и да ги магнетизираат гледачите со сјајни прикази на бистроумност, на подвижност, на техничка и тактичка умешност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Играчот што прима додавање кога е во положба да постигне поен, застанатиот со палката пред кого е решавачко нафрлање, пејачот кој во миг на целосна сценска и слуховна изложеност зема здив пред да ја отпее долгоочекуваната висока нота: сите тие се своевидни акциски јунаци, кои треба да настапат под притисок, при висок ризик, видливо, јавно, во една неповторлива пригода, кога им се заканува лично понижување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И едните и другите се мошне драматични.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Жилберт&Џорџ: мислиме дека сѐ поминува.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Ние се обидуваме да се изразиме себеси, она што е во внатрешноста на човековата личност, она што е надвор, а тоа може да се менува од секунда во секунда.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Не знам како ќе ги поделат Добата, кај Персијците што мечтаеле за летечки ќилими, или кај Кинезите што сите незнаено прославувале родендени и Нови години со долгнавестите пишкоти и вишните небесни ракети, или некоја минута, некоја неверојатна секунда во наредниот час.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)