ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Еден од марифетите беше и правење „мечка" и играње со неа по селата или пунктовите каде што имаше Германци, а особено нивни складови со продукти.

Грцити, имали негде во некој град или во некое село или во некое от црквите им или во некоја кукја, да прозборат по јазикот ни? а ние, когато сме на татковината си, за ошто да се учат децата ни пак на грчки? зашто да им пеим јазикот во црквити си???

Имено, во синорот на селото се случуваше тоа што често бидуваа претепувани и ограбувани, христијани и Турци, ои доаѓаа во дуќаните во селото или одеа на пазар во Прилеп, а грабачите никако не можат да бидат фатени.

Од дваесет години нагоре машко не ќе претнит ако не кажите кој беше некни на ѓурунтијата.

Ќе кажиш арамбашите од вашиот село или да врзувам ортомите на јаболкницата, вистински да обесам.

И кога стигнуваа вести дека партизани ќе поминат низ село или ќе останат на конак, таа секогаш излегуваше и, стоејќи скраја од патот, гледаше како минува колоната и прашуваше дали некој ги знае нејзините Ристо, Ташко и Циљка.

Овчарите мораа да се распоредат така што ако се зададе непознат човек од некаде кон селото или ако штогоде се случи, да можат еден преку друг да јават в село и од село на време да им биде јавено на комитите.

Често при одење од едно село во друго, за да не му врви патот некорисно и здодевно и за да не задреме на коњот пишуваше разни поднесоци што му требеа за да му бидат готови кога ќе дојде во селото или во градот.

Стоеше потпрен на големо дрво со збрчкана капа и не знаеше дали да се спушти во селото или да се врати таму од кај што дојде по долго и скапо патување.

Застанале еден спроти друг, Онисифор Проказник свртен со грб кон своите луѓе, другиот поткренат во седлото.

Можело да се поверува дека сака да види нешто во далечина, двоколките поставени една зад друга и терачите на тие двоколки или нешто друго, село или селце кон кое го водел патот.

Писмо, што поскоро писмо до Пелагија! што е со нас, како нѐ пречека мајката Македонија, за палатата во која живееме, за големиот град, за фабриката која има оџак како и туланата во Гаково, ама најмногу за она што е во неа, за семето на Доне и нема да додаде дали нешто чула за него или дали го заушила како прелетува над селото или над полето седнат на аловото веленце.

Нејзе и беше сеедно дали ќе ја викаат Митро или Мигар: дали ќе има Рифат-бег на село или Арслан-бег во градот.

Сега долината беше во колонеж и коленак, а требаше да се претвори во вештачко езеро што ќе ги потопи селата или барем нивните долни куќи, а да не зборуваме за нивчињата со кои се прехрануваа.

Кинисал си Пејо. Минало една година.

- Добар ден, Пејо, рекол.

Аџаба така некој огин да горе низ селото или некој далечен огин да си гледал...?

Ги научивме од нашите партизани кои поминуваа по нашите села или на кратка почивка остануваа во нашите куќи колку за да здивнат, да дремнат, парче леб и сирење да добијат од топлите раце на нашите мајки.

Во Мацково немаше многу мажи. Останаа само оние кои рано со овците излегоа од селото или пак оние кои се затекоа по кошарите и трлата.

Саде темнина има во солената катедрала - ни зрнце бела сол, ни капка бело солило, во кое во селата или во рестораните надземи се засолува говедското, на пример.