„Мислев дека ќе е поарно....“ Шепотот на повисоката сенка стана поврел.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Нема коментар, нема друга слика, освен онаа што сега се гледа, не живее веќе, сенка стана, од една на друга туѓа веселба, патува со мака во рака.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
Сенката стана тело: Рељефни дланки затегнати тетиви мрежа од игриви вени.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)