Некоја сенка ве измамила, ви се присторило, ве врзало нешто страшно.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Зар не гледате оти луѓе- сенки со сенка ве обѕидаа, оти луѓе- ѕверки ве сардисаа и ветрето ви го заробија и ангелите и виделината?
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)