сенка (имн.) - кој (имн.)

Посебно го импресионираше тоа што Кабалата ја споменуваше како „оголена душа”, како сенка која талка помеѓу двата брега, помеѓу мртвото минато и неизвесната иднина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Како сенка која не пречи, а секогаш е тука, Роска завлезе во длабока старост, почитувана како супер тетка.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)