Потполното побудување на виртуалниот објект се распаѓа на сили што му соодветствуваат на парцијалниот континуум, на брзини што преминуваат низ иситнетиот простор.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Природно е дека ќе ги употреби Грција сите дипломатски патишта за да се задржи во Македонија на тие позиции, каде што се наоѓа од средните векови, особено од времето на турското завладување на Македонија, а грчките интереси во Македонија се бранат не од една Грција, а и од големите сили што не сакаат да се засили словенскиот елемент.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие јазли, т.е. држави, според силата што ја имаа кога се образуваа, си ги разделија меѓу себе сите колца – племиња и наречја на јужнословенскиот етнографски синџир и ги крстија со нивното име. Јазлите како свој центар си го имаа носителот на националното име; со зголемувањето или смалувањето на политичката моќ на носителот на националното име и последново се раширува или се смалува.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Затоа ние треба да се откажеме од секоја мисла за револуција напролет, уште повеќе што реформите ќе се воведат, зашто со нив е врзана честа на две големи сили што се во состојба да постават сѐ на своето, – и да се зафатиме за нова, т.е. културна борба, во која првото место ќе треба да го заземе прашањето за нашата народност и нашиот национално-религиозен развиток.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но борбата со пропагандите во Македонија не е чекор назад, туку напред, зашто и тука имаме работа со борба за слобода, со борба со мрачните сили што не ѝ дозволуваат на нашата татковина сама со свои очи да ги гледа своите интереси, ами ѝ наврзуваат очила што ја замрачуваат вистината и ѝ придаваат бугарска, српска и грчка боја.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Срцето му се стегна кога помисли на огромната сила што е построена против него, на леснотијата со која секој партиски интелектуалец би го победил во евентуална дебата, на суптилните аргументи што тој нема да биде во состојба да ги разбере, уште помалку да им одговори.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Секоја сила што ја контролира екваторијална Африка, или земјите на Блискиот Исток, или јужна Индија, или Индонезискиот Архипелаг, располага исто така и со телата на десетици и стотици милиони слабо платени и вредни кулии.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се обидував, со силите што ми преостануваа, да ја организирам својата издржливост до блискиот крај на престојот во родната земја.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Го сакаше херојот во приказните - поврзан со невидливи врски со силите што го моделираат светот, како да е влечен од магнет, тој самоуверено ја следи прецизната линија која за него ја одредила судбината.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Едо, здогледувајќи ѝ ги нозете над коишто високо се вишеа нејзините рамена, почувствува во себе некоја сила што чиниш сакаше да го фрли кон неа како ѓулето од топовската цевка кога ќе прсне капислата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Тоа е мој живот кој јас треба да го живеам и нема сила што ќе ме натера да постапам поинаку. Јас со грчкио конзул не се мажам.“
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Кап - кап - кап - саде капка по капка капе во коритцето - бигорно... и тенка шурка тече удолу... нема сила што да ја запре водата - кајшто течела ќе си го длаби патот - ќе тече... Бигорна тишина...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Во „Манифестот на пост порн модернистите“ (што го напиша заедно со пријателката Вероника Вера), Ани изјавува: „Пост порн модернистите го слават сексот како сила што храни и дава живот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Жените навистина имаат да понудат нешто посебно за да му помогнат на нашето општество сексуално да порасне.“
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Повикот на природата е главна влечна сила што неуморно го привлекува човекот кон единството на природата.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Тој е како фатаморгана, низ него со поглед можеш да поминеш: тоа е безбројната, бесформната содржина на ништото кое постои, се движи, зовриена движечка сила што го тера телото да се движи.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Инстинктот на самоодржувањето и на козите и на луѓето беше слеан во заедничка отпорна сила што не можеше да се уништи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Чанга обично одеше докрај во извршувањето на науменото, немаше сила што можеше да го сопре, особено кога го водеше инстинктот на вистината.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
По топлата зима немаше сила што можеше нив да ги раздели.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
- Ах, - пристори Луман и од бес што не ќе одмазди за својата смрт, со последните сили што му останаа во снагата, замавна.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Море, ба и коренот, вели Јоше Свирачот, пред гајдата моја нема сила што ќе издржи, што ќе додржи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)