син (имн.) - ти (зам.)

Но каде да одев, да скитав, јас не сретнав појунак човек, жено, од сина ти сакан.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
За награда ние од Стан го донесовме син ти, толку нажалени сите: да не биде храна на птиците грабливи, нити плен да им стане на пците.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Ако сакаш жив да го видиш син ти, разговарај со турската власт да ги запре потерите.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Како меѓу стотици илјади луѓе, тој ќе го најди син ти? - налутено ѝ подвикна преведувачот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Шо вели? - Опитва во кој град живее син ти? - Ами, не знам, бре чендо...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тоа што остана во тавата од син ти, - лутината на Анѓа сѐ уште не ѝ беше минала.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Синот ти е во добри раце...“
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Син ти излегува со неа затоа што треба да излегува со девојки, се јави повторно мајка му. - Кај ја најде...
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Ами како е сестра ти Босилка, син ти Велко?
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
А оваа болест кај син ти е сосем друга и не се лекува ниту со шок, ниту со нешто друго...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
СТЕВО: Јас сум син ти Стево, а ова е мажот ти Димитре и аман кажи му да дозволи да ја продадеме куќава за да стокмиме пристојна пара и да се скрасиме на некое друго место.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- А нас не опљачкаа до игла, - дофрли една од жените.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Местото ни е наше од дедовци и прадедовци и наше да остане. И си отиде.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Секој ден и јас трчам зад камионите, ги прашувам ранетите деца и чупи да не слушнаа за Ристо мој... чекам книга од него, ама нема...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Како што велеа мажите што биле таму, даскалот онака горделив, излегол надвор и почнал да му се дере на стопанот: - Како, бре керата, незнамитис ниеден, ти му дозволуваш на син ти да го зборува тој гнасен и варварски словенски јазик?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тоа е бура меѓу нас двајцата.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Толку силно д’тка во бесот што експлодира во плуканици...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Твојот скапан син ти го сакаше!... Задржи си го тогаш! Ти самата?... Ебате судбината божја курвинска!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Како за тоа да ѝ раскажувам на мама?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Сакаше да биде строг, ама очите му се смееја кога ѝ рече на мама: „Ти велам јас - син ти многу брзо расте...“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Син ти расте“, рече тато, “и не очекувај сѐ да ти кажува“.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Збор по збор од уста да ти влечам. Каде се оние златни времиња, кога трчаше од училиште дома и сѐ ми раскажуваше“, разочарано воздивна мама.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Или чума изморила синове ти, дштерки? Или оган изгорил е кашта ти и стока?
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)