смеа (имн.) - им (зам.)

Дали тоа Чанга оваа гротескна смеа им ја упатуваше на своите измамени гонители, на сето сталинско време, или го поздравуваше токму него, својот пријател, татко ми не можеше точно да се определи.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)