смеа (имн.) - ја (зам.)

Се погледнавме и смеата ја истуривме во шепите.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Залаците на Рада беа пообемни, па цимерките низ смеа ја прекорија: - Полека Радо!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)