Со исклучок на каузалните односи - поточно,           со потенцирање на акаузалноста - се раскинуваат сите традиционални поврзаности           на елементите на фабулата, и оваа се распршува во фрагменти коишто, „збогатени” со асоцијативен и еруптивен квалитет, неретко симулираат едно магливо, односно    скоковито движење на смислата карактеристично за сонот - според некои критичари,    „идеалното експресионистичко дело” (Франк Тис). Маргина 36                                                                                        77    
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 36“
              
              (1997)