смисла (имн.) - ќе (чест.)

Ништо. Сѐ е совршено прво и последно. И овој ситен дождец, оваа дробна смисла ќе помине.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Но јазиците во модерна смисла ќе се појават помеѓу 80000 и 60000 години пред новата ера.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Католичката црква во таа смисла е на раскрсница: или во своите манифестации, на пример, и пред литургискиот простор, ќе го преземе поедноставениот, масовно-психолошки там-там на тоталитарноста, под-класицистичкиот стил на мравки, или пак и во таа смисла ќе се идентификува со она неподобното, со она што предизвикува.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Ха, - се насмевна Французинот. - Зависи во каква смисла ќе се употреби...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Зошто во неа Бог помалку би се очитувал?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)