снаа (имн.) - се (зам.)

Но често и тој и жена му и син му Анко и снаата се будеа ноќе исплашени, причинувајќи им се дека куќата се урива.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Снаи се лутат, синови се караат, сакаат да се делат.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)