снаа (имн.) - зла (прид.)

„Сè е така како што си беше“, рече баба Мирјана, „си соти така, вас ве очекува...“ и ги прегрна снаата Злата и внуката Мими.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Татко, зарем навистина нема да останеш?“ молбено запраша снаата Злата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)