Сомнеж во себе самиот, сомнеж во сѐ.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
На крајот се доаѓа до сомнежот во битието.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Во периодот од 1600 до 1660-та, на врвот на тогашниот маниризам, анаморфозата Leonardo Da Vinci, Анаморфотички цртеж станува голема мода; како концептуализмот во поезијата, како повеќеслојниот мадригализам со својата предизвикувачка хроматика и дисонанци во музиката, и како систематскиот сомнеж во вистинитоста на појавниот свет (картезијанството). okno.mk | Margina #26-28 [1995] 202
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Немајте сомнеж во срцата свои дека Тој ќе се врати!
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Тогаш беше навистина изненаден од она што го слушна и што го виде, уплашен од сомнежот во сопственото срце и од сомилоста што ја почувствува кон Стефана, осамениот говорник пред фарисеите, кои нервозно си ги потскубнуваа брадите слушајќи го.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Тој во интервјуто дадено за дневен весник по прашањето на новинарот колку црквата може или колку има удел во подигнувањето на нивото на моралот, пројавува сомнеж во моќта на црквата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
2. Забрането веслање на суво Забрането суво во суводолица Забранет страв во пукотница Забранет пејзаж во поезија Забрането копање компири Забранет сомнеж во надежта Забранет вител во глуждот Забранет глужд во кабелот Забрането подгазување на газдарицата Забранет пикасо во кукуречани Забрането кукурикање во песочани Забранет одговор во дворот Забрането сонување на јавето Забрането јаве во несоница Забранета жед во жена Забранет страв во темница Забрането двоумење на делница Забранет црв во небесен корен Забрането гракање според “Неверморе!”
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Мораме да ја прифатиме новата улога на паметните луѓе, да се обидеме да помогнеме во разговорите, не обидувајќи се да доминираме или да ги заплашуваме луѓето, да создаваме сомнеж во нивните умови или да предизвикуваме револуции.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
- Имам сомнеж во неегзактните постапки, па ги ставам на преиспитување.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Не може човек да се покрие со превезот на самозаборавот зашто никогаш нема да излезе од затворениот круг на немоќта и сомнежите во сопствените сили, зашто под него се венее, сѐ се отуѓува и ретко надоаѓа утехата и надежта.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Меѓутоа, и во безнадежноста што катаден ни ја носеше очајот, кај нас никогаш не се појави сомнежот во живеењето.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Претпоставката за Другиот е можеби само последица на тој радикален сомнеж во поглед на нашата желба.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Секогаш постои некој сомнеж во поглед на вистинитоста на нашето задоволство и во поглед на барањата на нашата волја.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
-Колебливиот човек има најмногу сомнеж во себе: тој е штетен не само за себе, туку и за околината.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Неподвижно од немоќта на Еразмо да оди по невидливиот пат на духовното, лежеше на едно место, приковано од Еразмовиот сомнеж во себе, без нималку верба; одвај дишеше, живуркаше полно со желба за живот во очите.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Кога сомнежот ти работи брзо, ти неможеш да го скротиш, си помисли веќе научи една од главните лекции на животот: Смири го сомнежот во себе за да можеш мирно да носиш решенија!
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Неговата верба беше потисната од сомнежот во себе.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Јастребот е твојот сомнеж во тебе, една од најопасните пречки на духовниот пат, грабливецот на човековата среќа.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Секој сомнеж во верата го разнишува балансот кој е потребен за да се оди по работ, а тогаш се паѓа во вечна пропаст.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
И на патеките меѓу гробовите владее новиот сомнеж во новиот ни век.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Од целата оваа ситуација, која е прилично тешка за психофизичко издржување – земајќи ги во предвид многуте неисплатени плати, долгиот процес на трансформација на претпријатието во приватна сопственост, а во некои размери и лошата, а на моменти и непријателска работна атмосфера – В.И. ја гледа, условно речено, добивката од добивањето на овој судски спор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Понатаму, на многумина од нив не им беше сфатливо како тоа со колективниот договор може да се утврдуваат поголеми права од законските, а со индивидуалниот договор за вработување не може да се утврдуваат помали права од законски загарантираните; или, дека работниците можат да иницираат [стечајна] постапка за престанок на правното лице во кое работат - доколку работодавачот, три месеци едноподруго, не им исплатува плати и придонеси...
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
За во иднина, В И. – која сега работи во друга приватна фирма и која, поради оправданиот сомнеж во партиската блискост на синдикалните лидери, не е член на ниту еден синдикат – вели дека ако се најде во ситуација повторно да ѝ се прекршени работничките права, доколку нема друг начин на справување со бесправното, таа повторно би се впуштила во спор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Оваа првостепена пресуда беше доброволно извршена од страна на директорот на туженото акционерско друштво (Љ.Дракуловски) – при што немаше потреба да се иницира нова постапка за присилна наплата кај извршител.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ова навистина се битни прашања кои заслужуваат сериозно внимание и за кои е неопходно, во блиска иднина, заедно со работниците и нивните синдикални „ќелии“, здруженија или неформални групи да поработиме на т.н. синдикално образование, односно на работничка трудовоправна едукација преку разни форми кои ќе ги оцениме како погодни (перманентни предавања, серија трибини, периодични семинари, кампови, школи; како и преку книги, брошури, флаери, списанија и сл.).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Оттука, целосно е оправдан работничкиот сомнеж во искрените намери на бирократизираните синдикални раководства, кои облечени во свечени костуми и вратоврски милуваат, особено предизборно, да се фотографираат со владините функционери. 300
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)