Твојот сон може да го измери во должина и ширина само оној што не спие.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Можам сѐ да поверувам, но дека сонот може да му го изеде на човека минатото, тоа никако.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Сум го гледал едно стопати и на сон можам да ја изговорам апсолутно секоја сцена.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Објаснил дека сонот може да се однесува на едно единствено лице, како и на цел еден сој, како што било на три пати со нивниот, Акиноскиот, и како што било, тогаш одамна, со Муслиоскиот, и како што било, во последната Голема војна - или на цел еден народ - како што било тоа со нашиот, македонскиот народ, по поделбата на Македонија, и како што беше со еврејскиот народ во Последната голема војна.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Соништата можат да имаат свој призрак. Се повторуваат и преку ден.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Жеро Жерав кружеше над мојата глава.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)