сопруг (имн.) - и (сврз.)

ЛУКОВ: Госпоѓо Христова, Вашиов уважен сопруг и јас сме овде поради една многу важна работа. Работа од историско значење.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Едо Бранов од Битола Битола веќе не беше Битола што авторот ја знаеше од времето на своите ученички денови кога тој живееше во Чифте-фурне каде што младоста му ја користеше една средовечна госпоѓа што не поднесуваше да спие во ист кревет со својот сопруг и кога градот имаше само нешто повеќе од триесет илјади жители.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Рада ја прекина неизвесноста. - Да, госпоѓо, тоа што го мислите е вистина. Со вас, вашиот сопруг и тетка ми поминавме неколку прекрасни вечери.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)