Во состојба сум точно да разграничам, дека од работите што ги правев и што ги правам, бунарот или водоводот, на пример, се за другите, или главно за другите, моите барања тука се во заден план, во секој случај, потпотиснати, додека пишувањето на повеста е само моја работа, и само за мене.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ах, Аљоша, ако ти не беше таков и толку нагнетен само со самиот себе, до одвратност, до темнина, ти, веројатно ќе видеше што направи од мене во овие последни години и во каква состојба сум јас сега.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Есејот беше напишан за една ноќ, со многу вино, што може да се забележи, според наместа неповрзаните асоцијации; јас и денес ги гледам тие места, но не ги коригирав, за да можете да сфатите во каква емотивна состојба сум бил тогаш.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)