спокој (имн.) - и (сврз.)

Но, од неговиот израз, не можеше да го забележи спокојот и задоволството на пристанот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Налетав на дузина интелектуалци мудруваа гласно ко кучиња чопор се јадосав, сакав да ги ишамарам сите сметав дека тука не припаѓам воопшто Од сите тие повраќаници гнасни почна да ми се превртува желудник блеев ко теле во ѕидови празни во салата не видов ниеден згоден задник Се чуствував како бескомпромисен лудак од тие бескорисни пијавици гадни со дебели задници фотељи што дупат одвратни џганови интелектуални Отидов до паркот и налетав на старци заљубени парови се шетаа често во паркот не видов интелектуалци го вратив спокојот и срцето на место
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Таков: карпи од чии врлежи се образува неспомната, ни во книга ни на слика, царска тврдина со стотици пештери и пештерчиња низ кои се спровираат лачи, под облаци чија боја е згуснатост на спокој и на кои лежи бакарно-портокалеста дамка и предвидува дека од некаде ќе скокне со јунешки пркос сонцето и ќе ја измени бојата на темната, спокојна, скоро мртва вода на чие дрво се претчувсвтвуваат билјурни ѕидишта на манстир; низ прозорците на ѕидиштата се провираат сребрени и модри ластари, на нив висат гроздови од мали сонца.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Го гледам тоа тркало на тие дамнешни сништа полето како го буди врз таа земја сува и дури се вишнее класот и брегот дури листа базјето спокој и очите ги чува.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Така си го спуштам пердето на очите и подзаспивам. Сон- спокој и упокој.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Од него не дуваше студеното и морничаво ветре, туку зрачеше спокој и блажен мир.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Го гледав Ангелот кој сјаеше врз хартијата, а во тој миг и самиот почувствув спокој и небесна леснина.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)