Страот од себе и од својата неправда, не срамот од својата кражба, тоа е сакатиот лакат на Претседателон.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Му дадов збор за довечер.. Не може повеќе: го изеде жив срам од луѓето.. за мене... на сета негова добрина...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ете зошто, во голема мера, ми беше онолку срам од целиот публицитет околу предметот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А чекај! Ќе види тој! Уште еднаш...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
— Зар не ти е срам од Апостол Макаровски и од Манол Форевски, му велам, заедно сте растеле?!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Сега не ми е срам од Уља, вели Мирче, сега ми е срам да ја сретнам Маса Ќулумоска.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тоа е толку нестварно што секавичните сеќавања на тие мигови ме прават да доживувам срам од самиот себеси.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Срам од сопствената немоќ и неспособност, срам од немоќта и неспособноста на својот народ.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)