Лилица се повлече, ми рече дека нашите средби веќе немаат смисла.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Стегнатата рака при средба веќе не е перцепција на другото тело, туку формален чин, знак.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Половина час пред средбата веќе бевме на Чешмиче. Сите дојдоа.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Физичкото сосема исчезнало под означувачките мрежи што го кодифицираат, како телото да е само манифестација на генетски запис.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)