средиште (имн.) - или (сврз.)

Дури и пред да биде определена како човечка (со сите дистинктивни обележја кои отсекогаш му се припишувале на човекот и целиот систем на означување кој тие го имплицираат), или како нечовечка, - грамата или графемата - исто така би го именувала елементот. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 53
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ова прашање би барало бесконечна анализа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Елемент без едноставност. Елемент, без оглед дали се сфаќа како средиште или несводлив атом, на архи-синтезата воопшто, на она чие дефинирање би требало да се забрани во рамките на системот на опозиции на метафизиката, на она што, следствено, дури и не би требало да се нарекува искуство воопшто, ниту потекло на смислата воопшто.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сè што себеси се држи за пристојно, сигурно, солидно, сите што во очите на публиката сакаат да остават впечаток на сериозност и сигурност во контраст спрема хаотичното лудило што нè опкружува, сето тоа или по некоја чудна саморазбирливост отсекогаш и се наоѓа во тоа општествено средиште или пак истуркувајќи ги другите од него непрекинато одново го зазема тоа недискутабилно место.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)