среќа (имн.) - таа (зам.)

Но по дваесетина години заедничка среќа таа ненадејно умрела.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Значи патеката е добро трасирана.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
За среќа таа врска продолжува да функционира иако едниот од нас е отсутен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
За среќа таа секогаш ги сфаќаше со чудна леснотија наговестувањата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Веднаш знаеше за што се работи. Затоа и ме замоли да скратам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Блазе си ѝ – си мислев – има среќа таа Ивана.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А, јас? Јас во еден Охрид и во Крушево, па Брајчино, и тоа е сѐ. Кој не ти го може тоа?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)