Потребна е храброст да се променат работите, но со магијата и волшебството што го чуваме во срцето можеме да бидеме љубов за да најдеме љубов, да веруваме во можностите и слободата и ќе најдеме среќа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Дури и чукањето на своето срце можеш да го чуеш како туѓо, дури и своето дишење...
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Го забележа само со едно крајче од очите.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Луѓето по душа и срце можат да личат еден на друг, ама и физички да биде така, скоро е невозможно.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Кое срце можеше да остане мирно, неразбранувано, кога Трифун Трифуноски ќе ги ококоравеше очите, кога, со прст покажувајќи на вас, ќе рече: О, да! О, не! Зошто не!?
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)