срце (имн.) - се (зам.)

Така сѐ уште во ушите на Фимка одѕвонуваат мајкините лелеци... Срцето се стегнува во грч...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Рози забележа дека Кети ја гледа и срцето се зргчи поради тоа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Нему син му Парамон му испраќа од Австралија пепелници и секакви лекови од кои срцето се подмладува.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
И срцето се крева, подлетнува, жерав ми станало...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И отишол со таков чекор како да ќе стапи во непомирлива војна со сите сомневања што со змиска мрзливост се влечеле околу живите и им розгале на соништата отров од кој и срцето се скаменувало. Секако.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Можам, можам, не грижи се. Кога ќе легнеш, ќе видиш.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Последен шум од занданите молкна, срца се стегат да не заплачат.
„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)
Разбуди се, другарке Оливера Срезоска, сестро наша, ја будеа и кутрите девојки со солзи во очите, о, проклет да бидам, тие вистински се расплакаа, од срце се молеа за здравјето на Оливера Срезоска.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Во твоето малечко исплашено срце се раздвижува џиновски бран.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тупотам со пиралката по алиштата, мавам со сета сила, а од мене, чувствувам, истечува некоја лутина, некоја болка, срцето се бистри.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
2. Ги споредувам левата и десната на едната дланка срцето се врти на другата гледа што е ноќ, што ден не можам да лажам.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И кога горчината во неговото челично срце се прелеа, им рече на ’рѓосаните шини под себе: - Не можам веќе!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)