срце (имн.) - ѝ (зам.)

Со срце ѝ платив Во себе не се вратив Небаре божјак беден До изворот Жеден.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Или клетиј, гладен Турчин срце ѝ изгори?... * *
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Рози се движеше во кујната глупаво нерасположена, а срцето ѝ беше тапо и празно.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Кога се спушти по скалите на визбата, не сакајќи застенка, нејзиното мајчинско срце ѝ кажуваше дека се случило нешто лошо.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
- „Сега ќе ме фали пред сите“ - си мислеше Милка а срцето ѝ скокаше од радост.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Без да сакаат, тие се најдоа в очи загледани еден во друг по што, додека така се гледаа, срцата им зачукаа во склад со чукањето на срцето на светецот и при што тој виде каква жена е таа, а таа виде каков маж е овој намерник, пред нејзините очи токму сега кога срцето ѝ чукаше во склад со срцето на светецот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И така вели свекрвата додека двете раце во скутот ѝ мируваат како заспани пилиња, а гласот додека зборува кадифесто и звучи толку меко зашто секој збор од срце ѝ извира.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Се Кара, но и се надева, чувствува дека срцето ѝ се полни и ѝ е убаво.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
- „Сега ќе ме фали пред сите“ - си мислеше Милка а срцето ѝ скокаше од радост.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Срцето ѝ се стегнало кога за трагичната вест, за смртта на таа своја другарка прочитала и во весник.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Кога наближи до училиштето, срцето ѝ се стегна, зашто од училишниот двор не се слушаше онаа толку позната врева, што ја создаваат детските гласови.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
И за тоа на баба Анча срцето ѝ е полно со радост.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Едните во срцето ѝ создаваа топлина, другите беа мразни.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Стравот од којшто ќе ѝ застанеше срцето ѝ се претвори во срцебиење.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа тивко, а на мајка ѝ срцето ѝ крвавеше.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Во срцето ѝ биеја камбани.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Со рацете улаво се чипчеше за железото.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Срцето ѝ играше од радост, не можеше да замисли да потоне во сон...дури многу подоцна, во мугрите на изгрејсонце, слатките соништа сепак нежно ја освоија.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Стариот Тајко бил во планината и нејзе срцето ѝ се стегнало: побарала од Емин-бег дозвола да дојде и дошла во Блатието.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Кога тргнаа на пат кон родниот град на Хелвиг, срцето ѝ се стегаше при помислата дека, ете, за првпат ќе се сретне со неговите...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Но, срцето ѝ се згрчи.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И навистина, срцето ѝ се полнеше со радост кога ќе го видеше како ги спрегнува воловите и оди на нива да ора, како го самари коњот и оди в планина по дрва, како ја коси тревата во ливадата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Срцето ѝ затреперува на Чана, а очите ѝ се наполнуваат со солзи.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Доста, навистина, не мислеше веќе на убавина и на младост, ама кога го виде, срцето ѝ заигра и си вели во собе: „Е сполај му на господ лели су имала к'смет пак да ме обрадуа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога на портата се зададоа нунката, Митра и Гуца, — на Доста срцето ѝ затропа силно: — „Како ли ќе си го викам анѓелчето мое?“ — се праша сама и се прави небарем не ја возбудува тоа прашање.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Прва година помина грутка в срцето ѝ легна, втора година намина болест ја в гради искина.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Срцето ѝ се стегна, онеме.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)