старец (имн.) - ги (зам.)

Старецот ги слушаше нејзините водишки и несреќи, и ако повлечен од тагата на Савка, и самиот воздивнуваше.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Некој засипнато го викаше. Старецот ги отвори очите и ја поткрена малку главата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Само тој старец ги учел и децата и мајките и татковите за да не прават така, оти големо зло ќе ги најде.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Старецот ги слушна зборовите некаде на површината на својата нежива свест; и одеднаш нешто во него се сепна, напрсна.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Здогледувајќи го татка си во тој секојдневен амбиент, на светлината на сѐ уште неисчезнатиот ден, Наташа одеднаш инстинктивно сфати дека тоа е стварност а не „халуцинација“ и онака истоштена викна со сета сила што ѝ беше преостаната: -Татенце, татенце, што правиш?!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Некој засипнато го викаше. Старецот ги отвори очите и ја поткрена малку главата.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Мојот татко, бидувајќи трговец по професија, не ми обрнуваше никакво внимание, постојано зафатен со грижи и со планови: на кој начин и што поскоро да осиромаши?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тоа му беше животна желба и треба да му се даде признание, добриот старец ги достигна своите стремежи на беспрекорен начин.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)