стариот (имн.) - е (гл.)

Стариот е сѐ уште во несвест... Струполен...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Стариот е уплашен и збркан, некоја сила го турка надолу во бездната.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Кај бригадирон Језекил, мислеше, тоа е неговиот труд, сиот негов живот, старион е всушност целиот еден празен ракав.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
По еден миг, сам, почнувам да се тресам.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Рацете... нозете... лицето... и од внатре секаде...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тука стариот е сѐ некако нерасположен и лут.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)