Климент Камилски, откако се врати од Голи Оток, му се радуваше на животот, солзите му идеа самите од себе, емоциите притискаа во него, макар што староста ги потиснуваше од животот...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во Потковицата сѐ уште се немаше случено, но за слични злодела денизден пристигаа вести од околните села: Турците грабеа моми и невести и ги носеа на чифлизите; таму ги турчеа и се женеа со нив или сѐ до старост ги чуваа во харемите, а кога ќе остареа, огрубени и обесчестени, ги падеа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- Иако од измореноста денот го преспале, староста ги повлече накај легалото.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)